شکل و شمایل بربری: بیش از یک نان ساده
بربری، نانی ضخیم با ضخامتِ حدود ۱.۵ سانتی‌متر و به شکل بیضیِ کِشیده است. این نان زیبا که طولی حدود ۷۰ تا ۸۰ سانتی‌متر و عرض ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر دارد، هم به صورت ساده و هم با کنجد عرضه می‌شود: هرکدام با طعم و بافتی منحصربه‌فرد.
پخت‌وپز بربری: فرآیندی دقیق و هنرمندانه
در فرآیند پخت بربری، مخلوطی از آرد، نمک، آب و خمیرترش با دقت آماده می‌شود. پس از استراحت، به شکل بیضی درمی‌آید و با دست‌های ماهر نانوا، خطوطی عمیق و زیبا روی آن ایجاد می‌شود. این خطوط که به آن‌ها «پنجه» گفته می‌شود، نشان‌دهندۀ مهارت و تبحر نانوا در آماده‌سازیِ این نانِ سنتی است.
رومال بربری: اسرار طعم دل‌انگیز
رومال، مایعی که روی نان مالیده می‌شود، نه‌تنها به بربری شکل می‌دهد، بلکه بویی وسوسه‌انگیز و دلچسب را نیز به آن می‌بخشد. ترکیبی از آب جوش، آرد الک‌شده و کمی شکر یا شیره، رومال را به یکی از رموز محبوبیت بربری تبدیل می‌کند.
تنور نانوایی بربری: طلایه‌دارِ سنت در پخت نان
تنور نان بربری، با ساختمانی گنبدی و کوتاه، نمادی از ترکیب هنر و سنت در پخت نان است. همچنان در برخی نانوایی‌های سطح شهر، این تنورهای سنتی وجود دارند و مشتریان را به صف‌های طولانیِ وصف‌ناپذیری می‌کِشانند. این تنورها، نه‌تنها در پخت نان تأثیرگذارند، بلکه شاهدی بر تاریخ و فرهنگِ پخت نان در ایران هستند.