ویتامینها گروهی از ریزمغذیها هستند که برای عملکرد طبیعی سلولها، رشد و تکامل بدن موردنیاز هستند. دریافتنکردن کافی ویتامینها خطر ابتلا به بیماریهایی از قبیل بیماریهای قلبی، سرطان و پوکیاستخوان را افزایش میدهد. در این مقاله از وبسایت حس تازگی به دلیل نیاز بدن به ویتامینها، عواقب دریافتنکردن کافی ویتامینها از رژیم غذایی، انواع ویتامینها، شناخت ویتامینهای K,E,D,C,B,A و منابع غذایی آنها، مقایسه دریافت ویتامینها از مواد غذایی یا مکملها و کمبود ویتامین شایع در گیاهخواران میپردازیم.
ویتامینها ریزمغذیهایی هستند که بدن برای رشد و عملکرد طبیعیاش به آنها نیاز دارد. معمولاً تمام ویتامینهای موردنیاز را میتوان با مصرف مواد غذایی دریافت کرد. همچنین بدن میتواند ویتامینهای D و K را بسازد. هر ویتامین وظایف خاص خود را دارد. اگر دریافت ویتامینها از مواد غذایی کاهش یابد، ممکن است دچار بیماری شوید. بهعنوانمثال، اگر ویتامین C کافی دریافت نکنید، ممکن است دچار کمخونی شوید. برخی از ویتامینها نیز ممکن است به پیشگیری از ابتلا به بعضی بیماریها کمک کنند. بهعنوانمثال، ویتامین A از ابتلا به شبکوری پیشگیری میکند.
بهترین راه برای دریافت کافی ویتامینها، داشتن یک رژیم غذایی متعادل و متنوع است. در برخی موارد ممکن است نیاز به مصرف مکمل نیز وجود داشته باشد. بااینحال دریافت دوزهای بالای برخی از ویتامینها میتواند ایجاد مسمومیت کند و مشکلساز باشد.
رژیم غذایی فاقد ویتامینهای موردنیاز بدن ممکن است باعث بروز علائم ناخوشایند مختلف یا حتی عوارض جانبی جدی شود. این علائم راهکار بدن برای نشاندادن کمبود ویتامین است. 8 نشانه کمبود ویتامین عبارتاند از:
ویتامینها به دودسته محلول در چربی و محلول در آب تقسیم میشوند:
مقدار اضافی ویتامینهای محلول در آب از طریق ادرار از بدن خارج میشود. این ویتامینها باید بهطور منظم مصرف شوند تا از کمبود آنها در بدن پیشگیری شود. یک استثنا در مورد ویتامینهای محلول در آب، ویتامین B12 است که میتواند سالها در کبد بهصورت ذخیره بماند.
ویتامین آ یک ویتامین محلول در چربی است که به شکلگیری و حفظ سلامت دندانها، استخوانها، بافت نرم، غشاهای مخاطی و پوست کمک میکند. منابع غذایی این ویتامین عبارتاند از:
ویتامینهای گروه ب شامل 8 ویتامین هستند که هرکدام نقش ویژهای در حفظ سلامت بدن دارند. این ویتامینها عبارتاند از:
ویتامین C که اسید اسکوربیک نیز نامیده میشود، آنتیاکسیدانی است که در حفظ سلامت دندانها و لثهها نقش دارد و به جذب آهن از غذا و حفظ سلامت بافتهای بدن کمک میکند. همچنین این ویتامین برای بهبود زخم ضروری است. منابع غذایی ویتامین C عبارتاند از:
ویتامین D با نام «ویتامین آفتاب» نیز شناخته میشود؛ زیرا بدن پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید آن را تولید میکند. قرار گرفتن در مغرض نور مستقیم خورشید به مدت 10 تا 15 دقیقه 3 بار در هفته برای تولید ویتامین D موردنیاز بدن برای اکثر افراد در بیشتر عرضهای جغرافیایی کافی است. ممکن است ویتامین D کافی در بدن افرادی که در مکانهای آفتابی زندگی نمیکنند تولید نشود و در نتیجه این افراد نیاز به دریافت مکمل این ویتامین داشته باشند. ویتامین D به جذب کلسیم در بدن کمک میکند؛ بنابراین برای رشد طبیعی دندانها و استخوانها ضروری است. همچنین این ویتامین به حفظ سطح مناسب کلسیم و فسفر خون کمک میکند. منابع غذایی این ویتامین عبارتاند از:
ویتامین E آنتیاکسیدانی است که به نام توکوفرول نیز شناخته میشود و به بدن در تشکیل گلبولهای قرمز و استفاده از ویتامین K کمک میکند. منابع غذایی ویتامین E عبارتاند از:
ویتامین K برای انعقاد خون اهمیت دارد، زیرا بدون آن خون بهطور طبیعی منعقد نمیشود. برخی از تحقیقات نشان میدهند که این ویتامین برای حفظ سلامت استخوان نیز اهمیت دارد. منابع غذایی این ویتامین عبارتاند از:
بسیاری از مردم از مولتیویتامین و مکملهای دیگر استفاده میکنند، اما مصرف این مکملها ممکن است ضروری یا مفید نباشد. در واقع باید منبع اصلی دریافت ویتامینها، یک رژیم غذایی متعادل و متنوع باشد که حاوی مقدار زیادی میوه و سبزیها است. مصرف غذاهای غنیشده نیز ممکن است در برخی موارد، مانند دوران بارداری، در افرادی که رژیمهای غذایی محدود دارند، برای افرادی که بیماری خاصی دارند یا افراد مسن که کمتر غذا مصرف میکنند و جذب رودهای آنها کاهشیافته است، مفید باشد.
بنابراین بهتر است قبل از استفاده از مکملها، رژیم غذایی اصلاح شود؛ زیرا ویتامینهای بهدستآمده از غذا مؤثرتر هستند. درواقع در غذا، بسیاری از مواد مغذی مفید دیگر، ازجمله کاروتنوئیدها، فلاونوئیدها، مواد معدنی و آنتیاکسیدانهایی وجود دارند که برجذب و اثربخشی این ویتامینها اثر مثبت دارند. حالآنکه این ترکیبات در اکثر مکملها وجود ندارند. علاوه بر این، غذا نسبت به مکملها طعم بهتری دارد و اغلب ارزانتر است. بااینحال برای افرادی که قادر به ایجاد تغییر در رژیم غذایی خود نیستند، یا کسانی که کمبود واقعی یک یا چند ویتامین را دارند، استفاده از مکمل ممکن است مفید باشد.
به هنگام استفاده از مکملها باید توجه داشت که مقدار مصرف ویتامینها از طریق دریافت مکمل از حداکثر دوز مجاز ویتامین تجاوز نکند، زیرا تحقیقات نشان میدهد که مصرف بیشازحد هرکدام از ویتامینها میتواند منجر به بروز مشکلاتی در سلامتی شود. همچنین، جذب برخی از داروها ممکن است با جذب ویتامینهای حاصل از مکمل تداخل داشته باشد و بنابراین باید در این موردتوجه شود.
افراد گیاهخوار ممکن است در معرض کمبود برخی از ویتامینها قرار گیرند؛ به همین دلیل ممکن است نیاز به دریافت مکمل این ویتامینها را داشته باشند. ویتامینهایی که معمولاً گیاهخواران در آن دچار کمبود هستند عبارتاند از:
دیدگاهها
(0)